انواع پیاده‏راه‏‏‎ سازی

به طور کلی، چهار نوع پیاده‏راه‏‏‎ سازی وجود دارد که شامل پیاده‏راه‏‏‎ سازی کامل، پیاده‏راه‏‏‎ سازی پاره‏وقت، پیاده‏راه‏‏‎ سازی جزئی (بخشی) و پیاده‏راه‏‏‎ سازی هوایی است.

پیاده‏راه‏‏‎ سازی کامل: به این معناست که تمام وسایل نقلیه همیشه و در همهی روزها از ورود به محدوده منع شده‏اند.

پیاده‏راه‏‏‎ سازی پاره وقت: به این معناست که ممنوعیت وسایل نقلیه تنها در ساعات معینی از روز یا روزهایی از هفته اجرا می‏شود.

پیاده‏راه‏‏‎ سازی جزئی (بخشی): به این معناست که برخی از وسایل نقلیه از ورود به ناحیه منع شده‏اند، اما نه همه. هدف از اجرای این نوع طرح که با ویژگیهای مطبوعیت و زیباسازی و انحناها و موانع مصنوعی جاده همراه است، آهسته نمودن تردد وسایل نقلیه است (Transport Department,2002).

پیاده‏روهای هوایی: یک سیستم پیاده‏رو هوایی می‏تواند به عنوان شبکه به هم پیوسته مسیرهای پیاده مرتفع تعریف شود. این شبکه شامل پلهای هوایی، پلهای طبقه دوم در ساختمانها و مراکز فعالیتی مختلف که شامل گالرهای خرید سرپوشیده، هتلها و غیره می‏باشد. پیاده‏رو هوایی اغلب دارای سیستم های گرمایشی و سرمایشی است (صرافی و همکارن، 1393: 228).

انواع پیاده‏راه

1. پیاده‏راهایی که هیچ وسیله نقلیه­ای اجازه تردد در آن­ها را ندارد.
2. پیاده‏راهایی که بعضی وسایل نقلیه کم سرعت اجازه تردد در آن­ها را دارد.
3. پیاده‏راهایی که در بعضی از ساعات روز و یا روزهای خاص از هفته، ماه یا سال ورود وسایل نقلیه ممنوع می‏شود.

2-13- نقش پیاده‏راها

پیاده‏راهای کنونی ایران از لحاظ عملکردی داری 2 نقش برجسته می‏باشند

1. 1. عملکرد تجاری شاخص در شهر که موجب استقبال جمعیت قبل از تبدیل آن به پیاده‏راه بوده است.
   2. عملکرد تفریحی و تفرجی که پس از تبدیل خیابان به پیاده‏راه حاصل آمده است و با حذف نکات منفی خیابان شامل برآیند مثبت نیروهای اجتماعی، اقتصادی، عملکردی و … شهر را به وجود آورده است.

این 2 عملکرد در کنار هم باعث می‏شود که کار و استراحت به عنوان 2 رکن اصلی زندگی شهری را متعادلانه با هم پیوند بزند.

قرار گیری کاربری تجاری و تفریحی- فراغتی نتایج مثبتی را به همراه دارد که برخی از آنها عبارتند از:

1. 1. سرزندگی مکان و افزایش رفت و آمد پیاده
   2. افزایش تعاملات اجتماعی
   3. افزایش رونق اقتصادی

1. کاهش فاصله اجتماعی افراد مختلف جامعه
2. کاهش فاصله اجتماعی افراد جامعه
3. افزایش حس تعلق افراد نسبت به مکان
4. افزایش خاطرات جمعی از مکان

نیاز به پیاده‏راه

مسئله به طور عام عبارت است از تسلط فضای خودرو-محور، ازدحام و ضعف دسترسی پیاده، فرسودگی کالبد و کارکرد، آلودگی زیست محیطی، ناامنی و خلوتی شبانه، ضعف حیات مدنی و همچنین حذف خاطرات جمعی و هویتی شهر (صرافی، محمدیان مصمم، 1391).

افزایش استفاده از خودروو کاهش استفاده از حالت­های دیگر حمل و نقل به ویژه پیاده‏روی زمینه ­های بسیاری از بیماری­ها به ویژه مرض چاقی و بیماری­های قلبی عروقی را فراهم می آورد (صرافی، محمدیان مصمم، 1391: 125).

تجهیزات محدوده­های پیاده

1. امکاناتی برای استراحت
2. طراحی مناسب سطوح
3. مبلمان
4. تجهیزات بازی و سرگرمی
5. نورپردازی و روشنایی
6. گیاهان و فضای سبز
7. آب نماها
8. مراکز ارائه آثار فرهنگی- هنری

FULL-Pedestrianiization

Part- time Pedestrianiization

Partial Pedestrianiization

Skywalks

Second- story within Buildings