روش خود تجمعی

این تکنیک که توسط ماسباخ و هاپت ابداع گردید پر کاربردترین روش مورد استفاده برای تهیه قالب های مولکولی ویونی می باشد. در این روش مونومر‌ها و مولکول هدف در یک حلال مناسب حل می شوند. در اثر برهم کنش‌هایی نظیر هیدروفوبیک، یونی، بیوندهیدروژنی، قطبش پذیری و کئوردیناسیون فلزی یک کمپلکس اولیه بین آنالیت هدف و مونومرهای عاملی بوجود می آید. بعد از ایجاد کمپلکس اولیه بین مونومر ها و مولکول هدف، آغازگر و اتصال دهنده عرضی به محیط پلیمریزاسیون اضافه شده و پلیمر قالب یونی شبکه ای بوجود می آید. اعمال شستشو یا استخراج بر روی این پلیمر موجب خارج شدن آنالیت هدف از جایگاه های خود شده وقالب های ویژه ای را بر جای می‌گذارد]65[.

بنابرین در اکثر روش‌های قالب زنی یونی، ابتدا مونومر از طریق بر همکنش‌های کووالانسی و یا غیر کووالانسی با مولکول هدف تشکیل کمپلکس می دهد، و سپس با کمک اتصال دهنده عرضی به یکدیگر متصل می شوند. پس از خارج کردن مولکول هدف با فرایند استخراج و یا واکنش‌های شیمیایی، حفره‌هایی با همان سایز، شکل و گروه های عاملی مولکول هدف در پلیمر باقی می ماند و منجر به افزایش گزینش پذیری جاذب می شود]67،66[.  به طور کلی توانایی پلیمر برای گیراندازی آنالیت هدف به نوع برهم‌کنش سایت‌ها وآنالیت،  تعداد سایت ها، و همچنین به شکل آنالیت وابسته می باشد.

از جمله ویژگی های پلیمر های قالب یونی  (IIP) می توان به مواد زیر اشاره کرد:

1- تعداد زیاد سایت ها

2- سطح زیاد

3- تخلخل بالا

4- سینتیک اتصال سریع

5-گزینش پذیری بالا

6- پایداری در گستره وسیعی از pH

7- پایداری در برابر حلال های آلی و دما]  68[.

این خصوصیات منجر به افزایش انعطاف پذیری IIP شده  و همچنین استفاده از آنها به عنوان فاز جامد برای حذف و پیش تغلیظ فلزات سنگین به روش‌های مختلف توسعه پیدا کرده است.

1-13- مراحل ساخت IIP

1-13-1 - انتخاب آنالیت هدف

در همه روش‌های قالب زدن یونی، آنالیت هدف به دلیل اینکه سازماندهی گروه‌های عاملی متعلق به مونومرهای عاملی را برعهده دارد از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. امروزه پلیمر‌های قالب یونی برای اکثر فلزات سنگین ساخته شده است.

1-13-2- مونومر عاملی

مونومر عاملی مسئول برهمکنش با آنالیت هدف می‌باشد و معمولا در نسبت های مولی بیشتری در مقایسه با آنالیت استفاده می شود که این نسبت متغیر بوده و به نظر می رسد بهینه این نسبت را ساختار شیمیایی مولکول هدف و مونومر تعیین می کند[69]. نکته اصلی در سنتز پلیمرهای نقش یونی ومولکولی، برهم‌کنش موثر بین مونومر و آنالیت هدف است. بعبارت دیگر باید امکان ایجاد یک کمپلکس و برهم‌کنش مناسب بین مونومر عاملی وآنالیت هدف موجود باشد.که این برهم‌کنش ممکن است از نوع کووالانسی و یا غیر کووالانسی باشد.

2. Self Assembly
3. Haupt
4. 1. Template